Do książki „Dziewczyna, która pływała z delfinami” Sabiny Berman początkowo podchodziłam z pewną rezerwą. Na waszych blogach czytałam wiele bardzo pozytywnych opinii na jej temat, jednak bałam się, iż tytułowe delfiny zdominują historię głównej bohaterki. Szybko okazało się, że moje obawy są nieuzasadnione, a książka bardzo przypadła mi do gustu.
Książka opowiada historię niezwykłej dziewczyny o imieniu Karen, która cierpi na autyzm. Bohaterkę poznajemy gdy ma około 10 lat, kiedy jej ciotka Isabelle dziedziczy po siostrze przetwórnię tuńczyków i stary dom. Karen na początku jest tzw. dzikim dzieckiem – nie mówi, jest brudna i zaniedbana, boi się ludzi, je piasek, a na ciele ma liczne ślady po ranach. Isabelle postanawia zaopiekować się dziewczynką, która okazała się być córką jej siostry. Dzięki ogromnej cierpliwości i ciężkiej, długotrwałej pracy Isabell udaje się zmienić dzikuskę w samodzielną dziewczynę.
Narracja w książce jest w pierwszoosobowa, dzięki czemu poznajemy świat takim jakim widzi go osoba autystyczna. Nigdy nie zauważyłam, aby w mediach lub w prasie problem autyzmu był rozpatrywany i przybliżany społeczeństwu. Dla wielu ludzi zaburzenie to jest wielką niewiadomą. Dzieci, czy osoby dorosłe z np. zespołem Down’a są bohaterami filmów, seriali, mówi się o nich, natomiast o autyzmie jest zdecydowanie ciszej, a moim zdaniem niesłusznie. Autyzm jest trzecim najczęściej spotykanym upośledzeniem rozwojowym- częstszym niż zespół Down'a.
Czym jest autyzm...?
Autyzm jest to zaburzenie rozwojowe, które najczęściej ujawnia się w ciągu pierwszych trzech lat życia jako rezultat zaburzenia neurologicznego, które oddziałuje na funkcje pracy mózgu.
Autyzm ma wpływ na rozwój mózgu w sferach rozumowania, kontaktów socjalnych i porozumiewania się. Dzieci i dorośli z autyzmem najczęściej mają kłopoty z komunikacją w grupie i wspólnych czynnościach. Zaburzenia utrudniają im porozumienie z innymi i stosunek do świata zewnętrznego. (Wikipedia)
Osoby autystyczne mają problemy z interpretacją myśli i uczuć innych. Subtelne znaki, takie jak uśmiech, zmrużenie oka albo grymas, mogą nic dla nich nie znaczyć. Karen wielokrotnie skarżyła się na liczne metafory, które tak wtopiły się w język ludzi zdrowych. Miała ona problemy z ich rozumieniem. Dziewczyna miała również kłopoty z panowaniem nad swoimi emocjami. Osoby z autyzmem mają skłonność do powtarzania dziwnych ruchów, czy czynności. wyglądające ruchy, mogą odseparować je od innych dzieci. Takie zachowania mogą być skrajne i wyraźne lub bardziej subtelne. Niektóre spędzają wiele czasu machając rękami lub chodząc na palcach. Karen zawieszała się na uprzęży w stroju do nurkowania, było to dla niej oderwanie się od świata.
Książka nie należy do łatwych czytadeł, wymaga od czytelnika skupienia, oraz wejścia w świat widziany oczyma osoby autystycznej. Książka wzrusza, wywołuje uśmiech na twarzy, miejscami śmieszy. Serdecznie polecam, to kawałek świetnej literatury!
Dla osób zainteresowanych problemem autyzmu polecam książkę: „KOSMITA” Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel. Jest to bajka, wydana w ramach programu "W towarzystwie lwa" przez ING Bank Śląski. Jest to pozycja przeznaczona głównie dla rodzin i rodzeństwa dzieci autystycznych, jednak moim zdaniem warto się z nią zapoznać.
Na zakończenie muszę się pochwalić książkami, które otrzymałam od wydawnictwa Mira/Harlequin za pierwszą opinię w serwisie. Pani Monika z wydawnictwa obiecała przesłać mi książki do recenzji - to moja pierwsza próba współpracy z wydawnictwem - jestem bardzo z tego dumna.
Zdjęcie marnej jakości - następnym razem postaram się o lepsze.
