"Wiktoriańska herbaciarnia" jest szóstą powieścią, opowiadającą o losach mieszkańców Zatoki Cedrów. Akcja rozgrywa się w malowniczym miasteczku Cedar Cove, znajdującym się nieopodal Seattle. Miejscowość jest niewielka, dzięki czemu wszyscy się znają, a losy bohaterów przeplatają się ze sobą tworząc niezwykle barwną opowieść. Bardzo trudno jest określić głównych bohaterów powieści, każdy rozdział opowiada o losach poszczególnych mieszkańców miasteczka. Ta wielowątkowość jest moim zdaniem zaletą książki - nie sposób się przy niej nudzić.
Restauracja, która stanowiła dorobek życia Justine i Setha spłonęła na skutek podpalenia. W czasie poszukiwania sprawcy pożaru, Justine obserwuje zmiany jakie pożar spowodował w jej małżeństwie. Seth z dnia na dzień zaczął coraz bardziej oddalać się od żony. Mężczyzną zawładnęła żądza jak najszybszej odbudowy restauracji, za wszelką cenę i bez względu na wszystko. Justine marzy jednak, aby ich życie nie składało się jedynie z pracy, chciałaby aby mieli więcej czasu dla siebie nawzajem i ich synka. Seth wydaje się być głuchy na argumenty żony. Ponadto zjawia się dawny adorator Justine, czego mężczyzna początkowo wydaje się nie zauważać.. Jak skończy się kryzys w małżeństwie Justine i Setha..? Czy odbudują restauracje..?
Głównym podejrzanym wywołania pożaru restauracji staje się Anson, który już wcześniej był skazany za podpalenie. Chłopak w nocy podczas, której spłonęła restauracja, bez słowa wyjaśnienia wyjeżdża z Cedar Cove, zostawiając swoją dziewczynę Alison oraz rzucając na siebie cień podejrzenia. Dziewczyna jako jedyna wierzy w niewinność chłopka. Czy można ludzi oceniać, jedynie poprzez pryzmat ich przeszłości..?
Najbardziej podobał mi się wątek opowiadający o zwariowanej fryzjerce Teri, która szalenie zabawnym zbiegiem okoliczności poznaje i zakochuje się w mistrzu gry w szachy. Każdy rozdział opowiadający o Teri i jej perypetiach wywoływał u mnie uśmiech. Jak zakończy się znajomość prostej fryzjerki z mistrzem intelektu..? Odpowiedzi na te wszystkie pytania odnajdziecie w książce Debbie Macomber.
Mimo, iż nie czytałam poprzednich części Opowieści znad Zatoki Cedrów, nie stanowiło to dla mnie żadnego problemu. Autorka w niezwykły sposób zapoznaje czytelnika z mieszkańcami miasteczka i jego klimatem. Czytając tę powieść, ma się wrażanie, iż jej bohaterowie to nasi dobrzy znajomi. Razem z nimi śmiałam się, martwiłam i przeżywałam ich codzienne kłopoty.
Książkę z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim tym, którzy lubią powieści obyczajowe - ja z całą pewnością do tego grona należę.
Jeszcze raz za książkę bardzo dziękuję wydawnictwu Mira/Harlequin.
